Keçi Geçti

Yokuş Aşağı Eşiği Geçince; Ne Güzelsin Keçiyi Bulunca!

Keçi ya da Keçi Geçti, Eskişehir’in o güzel Porsuk’unun paralelinde bir ara sokakta yer alan 3. Nesil kahve dükkanı...

Gerçi sadece “kahve dükkanı” demek çok yetersiz kalır ki; ‘Keçi’ kendi tanımıyla bir atölye, sergi, kahve mekanı.Ayrıca insanların oturup kaliteli kahve içebilecekleri, yaratıcılıklarını sergileyebilecekleri ve kolektif çalışma yürütebilecekleri alanlara sahip.

Atölye, sergi, kahve sisteminin çok sağlıklı işlediği bu yerin “Kamil Abi”sinden bahsetmemek büyük hata olur!

Mekana tadını, dokusunu veren şey büyük ölçüde Kamil Abi’nin “Keçi inadı değil, keçi felsefesi bu!” dediği manifestosu aslında...

Keçi’de insanı özüne döndürmeyi ve Kamil Abi’nin; deyimiyle kaliteli, kafası çalışan, samimi, paylaşımcı, üreten insanlar kazanmayı dertlenmişler kendilerine.

Ziyaretçisine Keşif Tecrübe Ettiren Bir Yer Özünde Keçi

İnsanların kendilerinde aslında hiç var olmayanları kapı önündeki eşiğin gerisinde bırakmaya iten, sadece “kendi” olanı içeri davet eden bir mekan hayal edin. Ancak içeri girdikten sonra yokuş aşağı, keyifli bir yuvarlanış söz konusu...Yuvarlanırken yakalayabildikleriniz, sıkıca tuttuğunuzda, sizi giderek büyüyen bir kartopu yapıyor. Eğer yeterince büyürseniz bir gün siz de Keçi’yi görebilirsiniz…

Mekandan ayrılırken, içeride yakaladıklarınız “kendinizde” kalıyor ve eşiğin ardında bıraktıklarınızın yüzüne bir daha bakmıyorsunuz.

Bir diğer yaklaşımla; sizi katıksız seviyor Keçi. “Sugar is for losers!” diyor mesela! İnsana da kahveye yaklaştığı gibi yaklaşıyor. Şekerin, kahvenin tadını gölgelediğini kabul ediyor. Çünkü Keçi’ye göre bir kahvenin “iyiliği” kahvenin kendisinde, yetiştirilişinde, demlenişindedir.

İşte siz de tam olarak üzerinizdeki şekerleri silkeleyip girdiğiniz Keçi’den –belki kendinizi– keşfederek, demlenerek çıkıyorsunuz.

Siz de Keçi’yi Bulun!